SOYUTLANMIŞ HİSSETMEK

Bazen bir masadasındır ve her sandalyede biri oturuyordur. Sen de o sandalyelerin bir ferdisindir. Masaya ait olman ya da öyle hissetmen gerekir ama kimi zaman hissedemezsin. Herkesin gülüp eğlendiği, sohbet ettiği, keyif aldığı bir masada oturur ve düşünürsün. Sandalyelerde oturanlara bakarsın; arkadaşların ya da arkadaşların gibi hissetmek zorunda olduğun insanlardır.

Arkadaşlık, kimi zaman ortak geçmişten, ortak yaşamdan ya da ortak hayallerden güç alır. O masada bazı şeyler ortaktır ama kendini ortak hissedemezsin. Sessizce konuşulanları dinleyip düşünceler arasında savrulur gidersin. Savrulup durduğun düşünceler eşliğinde kendine en yakın hissettiğini bulmaya çalışırsın ama bulamazsın. Kalabalığın içindeki düşünceleriyle boğuşan, yalnız adama dönüşürsün, sesler arasında kaybolursun. Aslında sana iyi gelmesi gerekenler artık iyi gelmiyordur, çözümü kaçmakta bulursun. Yanında içine attıklarını, çıkmaz sokaklarda düşündüklerini açacak birini istersin.